Naar inhoud springen

klater

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klater v /kl̥á:tər/

  1. 'n vrouw die sónger trögkhajendjheid kaltj euver zakes wo m'n oet fiengeveuligheid euver zów mótte zwiege
Aafbraeking
  • kla-ter
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Zagswies
  • oppe klater gaon/zeen: oppe luip gaon/zeen (ouch van paerd; Nederlandjs: ervandoor gaan)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klater klaters
IPA /kl̥á:tər/ /kl̥á:tər̥s/ /kl̥á:tərz/
dim. sjrif
IPA

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klater /kl̥á:tər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klatere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klatere
Aafbraeking
  • kla-ter