korf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

korf m /kɒ́r̥f/

  1. 'n gevlóchte manj, die ane baovekantj ummer aop is, döks mit 'nen dèksel
  2. (synoniem) anger waord veur kaar
  3. (synoniem) anger waord veur kerf
Aafbraeking
  • korf
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Me kan baeter op 'ne korf vluue passen es op e gek wief: Dóm of gekke vrouwluuj zeen ónberaekenbaar.
  • oppe korf stoeate: emes indirek örges op wieze
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 205.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif korf körf
IPA /kɒ́r̥f/ /kɒ́rv/ /kœ̀r̥f/ /kœ̀rv/
dim. sjrif körfke körfken körfkes
IPA /kœ̀r̥fkə/ /kœ̀r̥fkən/ /kœ̀r̥fkəs/ /kœ̀r̥fkəz/
dat. sjrif korf körf
IPA /kɒ̀r̥f/ /kœ̀r̥f/ /kœ̀rv/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

korf /kɒ̀r̥f/

  1. (neet-lemma) vorm innen datief van korf
Aafbraeking
  • korf