kranig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kranig /kr̥à:nɪç/

  1. mit väöl kraasj en krach, neet flot pien veulendj, neet gaw get laoten ómmen angs veur pien
    Es se door dae snieë dörfs te fietsje, dan bös toe toch waal 'n hieël kranig menke!
Aafbraeking
  • kra-nig
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif kranige kranigen kranige kranig kranige kranig kranig
IPA /kr̥à:nɪʝe/ /kr̥à:nɪʝen/ /kr̥à:nɪʝe/ /kr̥à:nɪç/ /kr̥à:nɪʝ/ /kr̥à:nɪʝe/ /kr̥à:nɪç/ /kr̥à:nɪʝ/ /kr̥à:nɪç/ /kr̥à:nɪʝ/
kómparatief sjrif kranigere kranigeren kraniger kraniger kraniger kraniger kranigert
IPA /kr̥à:nɪʝərə/ /kr̥à:nɪʝərən/ /kr̥à:nɪʝər/ /kr̥à:nɪʝər/ /kr̥à:nɪʝər/ /kr̥à:nɪʝər/ /kr̥à:nɪʝər̥t/ /kr̥à:nɪʝərd/
superlatief sjrif kranigste kranigsten kranigste kranigste kranigste kranigste kranigste
IPA /kr̥à:nɪçste/ /kr̥à:nɪçsten/ /kr̥à:nɪçste/ /kr̥à:nɪçste/ /kr̥à:nɪçste/ /kr̥à:nɪçste/ /kr̥à:nɪçste/
partitief sjrif kranigs
IPA /kr̥à:nɪçs/ /kr̥à:nɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) kranigs (toe) (wie) kranig (geer)
IPA /wì: kr̥à:nɪçs tú:/ /wì: kr̥à:nɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) kranigers (toe) (wie) kranigertj (geer)
IPA /wì: kr̥à:nɪʝər̥s tú:/ /wì: kr̥à:nɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kranig /kr̥à:nɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • kra-nig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif kranig
IPA /kr̥à:nɪç/ /kr̥à:nɪʝ/
kómparatief sjrif kraniger
IPA /kr̥à:nɪɣər/
superlatief sjrif kranigste
IPA /kr̥à:nɪçste/