Naar inhoud springen

kraobel

Van Wiktionary

kraobele [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kraobel v /kr̥ɒ̀:bəl/

  1. (plantje) Empetrum nigrum: 'nen euverblievendjen dwergstroek dae de blajer neet verluus en behuuert toette heifemielje (Ericaceae)
  2. (aeteswaar) de aetbaar vröch van 'n [1] die meis es ónsmakelik gezeen wuuert
Aafbraeking
  • krao-bel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kraobel kraobele kraobelen
IPA /kr̥ɒ̀:bəl/ /kr̥ɒ̀:bə̽lə/ /kr̥ɒ̀:bə̽lən/
dim. sjrif kräöbelke kräöbelken kräöbelkes
IPA /kr̥œ̀:bə̽l̥kə/ /kr̥œ̀:bə̽l̥kən/ /kr̥œ̀:bə̽l̥kəs/ /kr̥œ̀:bə̽l̥kəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]