Naar inhoud springen

kriegshieër

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kriegshieër m /kr̥ì:çsìæ̯̈r/

  1. 'nen aanveurder dae de behieërsing hèltj euver e klènder stök landj, meis ónaafhenkelik vanne centraal regering of in 'n oorlogsgebied
Aafbraeking
  • kriegs-hieër
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kriegshieër kriegshieërekriegshieëren
IPA /kr̥ì:çsìæ̯̈r/ /kr̥ì:çsìæ̯̈re//kr̥ì:çsìæ̯̈ren/
dim. sjrif kriegshieërkekriegshieërken kriegshieërkes
IPA /kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲe//kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲen/ /kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲes//kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲez/
dat. sjrif kriegshieër kriegshieërekriegshieëren
IPA /kr̥ì:çsìæ̯̈r/ /kr̥ì:çsìæ̯̈re//kr̥ì:çsìæ̯̈ren/

In anger spraoke

[bewirk]