Naar inhoud springen

krup

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

krup /kr̥øp/

  1. zien peziesie misbroekendj veur 't behaole van persuuenelik veurdeil, wie geldj
Aafbraeking
  • krup
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif krupte krupten krupte krup krupte krup krup
IPA /kr̥øptə/ /kr̥øptən/ /kr̥øptə/ /kr̥øp/ /kr̥øb/ /kr̥øptə/ /kr̥øp/ /kr̥øb/ /kr̥øp/ /kr̥øb/
kómparatief sjrif kruptere krupteren krupter krupter krupter krupter kruptert
IPA /kr̥øptərə/ /kr̥øptərən/ /kr̥øptər/ /kr̥øptər/ /kr̥øptər/ /kr̥øptər/ /kr̥øptər̥t/ /kr̥øptərd/
superlatief sjrif krupste krupsten krupste krupste krupste krupste krupste
IPA /kr̥øpstə/ /kr̥øpstən/ /kr̥øpstə/ /kr̥øpstə/ /kr̥øpstə/ /kr̥øpstə/ /kr̥øpstə/
partitief sjrif krups
IPA /kr̥øps/ /kr̥øbz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) krups (toe) (wie) krup (geer)
IPA /wì: kr̥øps tú:/ /wì: kr̥øp ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) krupters (toe) (wie) kruptertj (geer)
IPA /wì: kr̥øptər̥s tú:/ /wì: kr̥øptər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

krup /kr̥øp/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • krup

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif krup
IPA /kr̥øp/ /kr̥øb/
kómparatief sjrif krupter
IPA /kr̥øptər/
superlatief sjrif krupste
IPA /kr̥øpstə/