kus

de kus

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kus v /køs/

1. (topografie) de waterkantj langs de zieë of 'nen oceaan

Aafbraeking

• kus

Net get anges gesjreve

• koos, koosj, kos, kös, kós, kuus

Aafleijinge

• kusgebied, kustezieë
• Ivoorkus, naordkus, oeaskus, weskus, zuudkus

Zagswies

• ane kus

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kus		kuste	kusten
	IPA	/køs/	/køz/	/køstə/	/køstən/
dim.	sjrif	kustje kusjke kuske	kustjen kusjken kusken	kustjes kusjkes kuskes
	IPA	/køʃ(c)e/ /køʃkʲe/ /køskʲe/	/køʃ(c)en/ /køʃkʲen/ /køskʲen/	/køʃ(c)es/ /køʃkʲes/ /køskʲes/	/køʃ(c)ez/ /køʃkʲez/ /køskʲez/

In anger spraoke

Frans: côte v Grieks (nuuj): ακτή(el:) v Ieslandjs: lá(is:) v Ingels: coast(en:) Nederlandjs: kust g

Pools: brzeg(pl:) m Pruus: Küste v Spaans: costa v Viëtnamees: bờ biển(vi:) Zweeds: kust g

Wirkwaord

Neet-lemma

kus /køs/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kusse
2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van kusse
3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kusse
4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van kusse
5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kusse
6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van kusse

Aafbraeking

• kus

Variaasje

• [6] kustj