kus

Van Wiktionary

de kus

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kus v /køs/

  1. (topografie) de waterkantj langs de zieë of 'nen oceaan
Aafbraeking
  • kus
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Zagswies
  • ane kus

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kus kuste kusten
IPA /køs/ /køz/ /køstə/ /køstən/
dim. sjrif kustje
kusjke
kuske
kustjen
kusjken
kusken
kustjes
kusjkes
kuskes
IPA /køʃ(c)e/
/køʃkʲe/
/køskʲe/
/køʃ(c)en/
/køʃkʲen/
/køskʲen/
/køʃ(c)es/
/køʃkʲes/
/køskʲes/
/køʃ(c)ez/
/køʃkʲez/
/køskʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kus /køs/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kusse
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van kusse
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kusse
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van kusse
  5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kusse
  6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van kusse
Aafbraeking
  • kus
Variaasje