Naar inhoud springen

kwis

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kwis m /kẘɪs/

  1. e speel wobie de deilnummers antjwäörd mót gaeven op vraoge
    Dao is bao nieks mieër op daen tillevies op vandaag; allein nag get kwiste die ich sjoean vinj kiek ich.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief quiz.

Aafbraeking
  • kwis

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kwis kwiste kwisten
IPA /kẘɪs/ /kẘɪz/ /kẘɪste/ /kẘɪsten/
dim. sjrif kwistje
kwisjke
kwiske
kwistjen
kwisjken
kwisken
kwistjes
kwisjkes
kwiskes
IPA /kẘɪʃ(c)e/
/kẘɪʃkʲe/
/kẘɪskʲe/
/kẘɪʃ(c)en/
/kẘɪʃkʲen/
/kẘɪskʲen/
/kẘɪʃ(c)es/
/kẘɪʃkʲes/
/kẘɪskʲes/
/kẘɪʃ(c)ez/
/kẘɪʃkʲez/
/kẘɪskʲez/
dat. sjrif kwis kwiste kwisten
IPA /kẘɪs/ /kẘɪz/ /kẘɪste/ /kẘɪsten/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kwis v /kẘɪs/

  1. 'n ónverhödse, bedregelike hanjeling
    Ich wil neet des te mich nans zón kwisten oethaols!
Aafbraeking
  • kwis
Aafleijinge
Zagswies
  • kwiste, streken en sparte

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kwis kwiste kwisten
IPA /kẘɪs/ /kẘɪz/ /kẘɪste/ /kẘɪsten/
dim. sjrif kwistje
kwisjke
kwiske
kwistjen
kwisjken
kwisken
kwistjes
kwisjkes
kwiskes
IPA /kẘɪʃ(c)e/
/kẘɪʃkʲe/
/kẘɪskʲe/
/kẘɪʃ(c)en/
/kẘɪʃkʲen/
/kẘɪskʲen/
/kẘɪʃ(c)es/
/kẘɪʃkʲes/
/kẘɪskʲes/
/kẘɪʃ(c)ez/
/kẘɪʃkʲez/
/kẘɪskʲez/