lóng

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

lóng v (Nederlands: long)

• Mofers: ló\ng (ló\nge, lu\ngske)

Verbuging

lónge, lungske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

lóng v /lʊ̀ŋ/

1. (liefdeil) ein vanne twieë organe worin de ing'aomdje lóch wuuert verwirk det in 't blood terechkump

Aafbraeking

• lóng

Aafleijinge

• lóngblaos, lóngkanker, lóngóntstaeking
• staoflónge

Verwantje wäörd

• fluueres, lóchpiep

Zagswies

• euvere lóng rouke: inaome bie 't rouke
• lóng en laever oetkótse: hieël zwaor kótse
• zich de lóngen oet 't lief ...: hel ... (döks gebroek in kómbinaasje mit wäörd wie kwake, loupe en sjrieëve)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	lóng		lónge	lóngen
	IPA	/lʊ̀ŋ/		/lʊ́ŋə/	/lʊ́ŋən/
dim.	sjrif	lungske	lungsken	lungskes
	IPA	/lø̀ŋ̊skʲe/	/lø̀ŋ̊skʲen/	/lø̀ŋ̊skʲes/	/lø̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: lóng

Frans: poumon v Ieslandjs: lunga(is:) ó Ingels: lung(en:) Luuksembörgs: Long v

Nederlandjs: long(nl:) g Pruus: Lunge v Spaans: pulmón m Zweeds: lunga g