Naar inhoud springen

labberintj

Van Wiktionary

'ne labberintj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

labberintj m > ó /labə'rɪ́ɲ̊c/

  1. e stèlsel van pajer of waegele die zoea aangelag zeen det 't lestig is dao-in de waeg te kónne vinje
Aafbraeking
  • lab-be-rintj

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif labberintj labberintje labberintjen
IPA /labə'rɪ́ɲ̊c/ /labə'rɪ́ɲɟ/ /labə'rɪ́ɲ̊ce/ /labə'rɪ́ɲ̊cen/
dim. sjrif labberintje labberintjen labberintjes
IPA /labə'rɪ́ɲ̊ce/ /labə'rɪ́ɲ̊cen/ /labə'rɪ́ɲ̊ces/ /labə'rɪ́ɲ̊cez/
dat. sjrif labberintj labberintje labberintjen
IPA /labə'rɪ́ɲ̊c/ /labə'rɪ́ɲɟ/ /labə'rɪ́ɲ̊ce/ /labə'rɪ́ɲ̊cen/

In anger spraoke

[bewirk]