Naar inhoud springen

loeppetig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

loeppetig /lupə̽tɪç/

  1. achterrögks veur 't eige gewin
Aafbraeking
  • loep-pe-tig
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief loepetig.

Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif loeppetige loeppetigen loeppetige loeppetig loeppetige loeppetig loeppetig
IPA /lupə̽tɪʝe/ /lupə̽tɪʝen/ /lupə̽tɪʝe/ /lupə̽tɪç/ /lupə̽tɪʝ/ /lupə̽tɪʝe/ /lupə̽tɪç/ /lupə̽tɪʝ/ /lupə̽tɪç/ /lupə̽tɪʝ/
kómparatief sjrif loeppetigere loeppetigeren loeppetiger loeppetiger loeppetiger loeppetiger loeppetigert
IPA /lupə̽tɪʝərə/ /lupə̽tɪʝərən/ /lupə̽tɪʝər/ /lupə̽tɪʝər/ /lupə̽tɪʝər/ /lupə̽tɪʝər/ /lupə̽tɪʝər̥t/ /lupə̽tɪʝərd/
superlatief sjrif loeppetigste loeppetigsten loeppetigste loeppetigste loeppetigste loeppetigste loeppetigste
IPA /lupə̽tɪçste/ /lupə̽tɪçsten/ /lupə̽tɪçste/ /lupə̽tɪçste/ /lupə̽tɪçste/ /lupə̽tɪçste/ /lupə̽tɪçste/
partitief sjrif loeppetigs
IPA /lupə̽tɪçs/ /lupə̽tɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) loeppetigs (toe) (wie) loeppetig (geer)
IPA /wì: lupə̽tɪçs tú:/ /wì: lupə̽tɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) loeppetigers (toe) (wie) loeppetigertj (geer)
IPA /wì: lupə̽tɪʝər̥s tú:/ /wì: lupə̽tɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

loeppetig /lupə̽tɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • loep-pe-tig

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif loeppetig
IPA /lupə̽tɪç/ /lupə̽tɪʝ/
kómparatief sjrif loeppetiger
IPA /lupə̽tɪɣər/
superlatief sjrif loeppetigste
IPA /lupə̽tɪçste/