Naar inhoud springen

mónster

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mónster ó /mʊ́n̥stər/

  1. e groeat e sterk mythisch waeze det de luuj sjrik aanjuueg
  2. (euverdrechtelik) e groeat en breid-geboewdj bieës
    Det is e mónster van 'nen hóndj, meh dao zitj gei kwaod in.
  3. e klei deil van get veur 't gehieël te óngerzeuken of veur get te bewieze
Aafbraeking
  • món-ster
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mónster mónsters
IPA /mʊ́n̥stər/ /mʊ́n̥stər̥s/ /mʊ́n̥stərz/
dim. sjrif munsterke munsterken munsterkes
IPA /mǿn̥stə̽r̥kə/ /mǿn̥stə̽r̥kən/ /mǿn̥stə̽r̥kəs/ /mǿn̥stə̽r̥kəz/
dat. sjrif mónster mónsters
IPA /mʊ́n̥stər/ /mʊ́n̥stər̥s/ /mʊ́n̥stərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]