Naar inhoud springen

meek

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

meek v /mé:kʲ/

  1. e vrouwmis of maedje det väöl duit meken of bäöke (wuuert owwel gebroek veur manskaerelen en jungskes)
  2. de hanjeling van 't meke
Aafbraeking
  • meek
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes de meek oettrèkke (vergeliek: loens): 't bäöken oet emes trèkke (wuuert gebroek es e dreigement veur kinjer die te väöl zumpe)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif meek meke meken
IPA /mé:kʲ/ /mé:gʲ/ /mé:kʲe/ /mé:kʲen/
dim. sjrif meekske meeksken meekskes
IPA /mé:kskʲe/ /mé:kskʲen/ /mé:kskʲes/ /mé:kskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

meek /mé:kʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van meke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van meke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van meke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van meke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van meke
Aafbraeking
  • meek
Variaasje