Naar inhoud springen

meke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

meke /mé:kʲe/

  1. (óneuvergenkelik) bäöke sóngerdet det nuuedig is, aanstèllerig bäöken óm get det nieks veurstèltj
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) hel en sjrieëvendj 'nen hoeage klank oetbringe (meis gezag van bieëster)
    Huuer wie die kavia's meke.
Aafbraeking
  • me-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ligke te meke: aanhajendj meke

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif meek meeks meek meke meken meek meke meken mekendj
IPA /mé:kʲ/ /mé:gʲ/ /mé:ks/ /mé:gz/ /mé:kʲ/ /mé:gʲ/ /mé:kʲe/ /mé:kʲen/ /mé:kʲ/ /mé:gʲ/ /mé:kʲe/ /mé:kʲen/ /mé:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif meekdje meekdjen meekdjes meekdje meekdjen meekdje meekdjen meekdje meekdjen meekdje meekdjen gemeek
IPA /mé:gɟe/ /mé:gɟen/ /mé:gɟes/ /mé:gɟez/ /mé:gɟe/ /mé:gɟen/ /mé:gɟe/ /mé:gɟen/ /mé:gɟe/ /mé:gɟen/ /mé:gɟe/ /mé:gɟen/ /ɣə'mé:kʲ/ /ɣə'mé:gʲ/
gebi-jjendje wies sjrif meek! meke-v'r meektj!
meek!
IPA /mé:kʲ/ /mé:gʲ/ /mé:kʲever/ /mé:kc/
/mé:kʲ/
/mé:gɟ/
/mé:gʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif meke meken gemeek ó meke meken mekentaere mekentaeren gemeke gemeken
IPA /mé:kʲe/ /mé:kʲen/ /ɣə'mé:kʲ/ /ɣə'mé:gʲ/ /mé:kʲe/ /mé:kʲen/ /mé:kʲen̥'tɛ̀:re/ /mé:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'mé:kʲe/ /ɣə'mé:kʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

meke ó /mé:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van meke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • me-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif meke meken
IPA /mé:kʲe/ /mé:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif meke meken
IPA /mé:kʲe/ /mé:kʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

meke /mé:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van meke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van meke
Aafbraeking
  • me-ke

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

meke /mé:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van meek
Aafbraeking
  • me-ke