mert

'n mert [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mert v /mǽr̥t/ > /mær̥t/

1. 'n plaats (meis oppe straot) wo me waar kan koupe dan verkoupen en meis periodiek plaatshaet
2. de samenhank van vraog en aanbod wobie dees de pries van e perduk of 'n deens bepaole

Aafbraeking

• mert

Aafleijinge

• mertkraom, mertpries, mertwief
• aandeilmert, blomemert, boewmert, dörpsmert, jaormert, paersmert, pötjesmert, supermert, törfmert, verkesmert, vieëmert, waekmert

Verwantje wäörd

• bezaar

Zagswies

• Dao is (gèn) mert veur: Det kries se neet verkoch.
• örges mert aan höbbe: örges sjiet aan höbbe (oet 't Frans merde "stróntj")

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mert		merte	merten
	IPA	/mær̥t/	/mærd/	/mær̥te/	/mær̥ten/
dim.	sjrif	mertje	mertjen	mertjes
	IPA	/mær̥ce/	/mær̥cen/	/mær̥ces/	/mær̥cez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: marché m
• Ingels: market
• Nederlandjs: markt g
• Pruus: Markt m
• Sjinees: 市^(zh:), 街^(zh:)
• Spaans: mercado m
• Viëtnamees: thị^(vi:)
• Zweeds: marknad g

[2]

• Frans: marché m
• Ingels: market
• Nederlandjs: markt g
• Pruus: Markt m
• Spaans: mercado m
• Zweeds: marknad g