mert

'n mert [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mert v /mǽr̥t/ > /mær̥t/

1. 'n plaats (meis oppe straot) wo me waar kan koupe dan verkoupen en meis periodiek plaatshaet
2. 't speel van vraog en aanbód wobie dees de pries van e perduk of 'n deens bepaole

Aafbraeking

• mert

Aafleijinge

• dörpsmert, mertkraom, mertpries, mertwief
• paersmert, pötjesmert, vieëmert

Zagswies

• Dao is (gèn) mert veur: Det kries se neet verkoch.
• örges mert aan höbbe: örges sjiet aan höbbe (oet 't Frans merde "stróntj")

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mert		merte	merten
	IPA	/mær̥t/	/mærd/	/mær̥te/	/mær̥ten/
dim.	sjrif	mertje	mertjen	mertjes
	IPA	/mær̥ce/	/mær̥cen/	/mær̥ces/	/mær̥cez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: marché m
• Ingels: market
• Nederlandjs: markt g
• Pruus: Markt m
• Spaans: mercado m
• Zweeds: marknad g

[2]

• Frans: marché m
• Ingels: market
• Nederlandjs: markt g
• Pruus: Markt m
• Spaans: mercado m
• Zweeds: marknad g