mert

Van Wiktionary

'n mert [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mert v /mǽr̥t/ > /mær̥t/

  1. 'n plaats (meis oppe straot) wo me waar kan koupe dan verkoupen en meis periodiek plaatshaet
  2. de samenhank van vraog en aanbod wobie dees de pries van e perduk of 'n deens bepaole
Aafbraeking
  • mert
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dao is (gèn) mert veur: Det kries se neet verkoch.
  • örges mert aan höbbe: örges sjiet aan höbbe (oet 't Frans merde "stróntj")

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mert merte merten
IPA /mær̥t/ /mærd/ /mær̥te/ /mær̥ten/
dim. sjrif mertje mertjen mertjes
IPA /mær̥ce/ /mær̥cen/ /mær̥ces/ /mær̥cez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]