mertwief

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mertwief ó /mær̥tw̥í:f/

  1. e vrouwmis det get verköp oppe mert
  2. (euverdrechtelik) e vrouwmis det graof spraok gebroek en sjeldj
Aafbraeking
  • mert-wief
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mertwief mertwiever
IPA /mær̥tw̥í:f/ /mær̥tw̥í:v/ /mær̥tw̥í:ver/
dim. sjrif mertwiefke mertwiefken mertwiefkes
IPA /mær̥tw̥ì:fkʲe/ /mær̥tw̥ì:fkʲen/ /mær̥tw̥ì:fkʲes/ /mær̥tw̥ì:fkʲez/
dat. sjrif mertwief mertwiever
IPA /mær̥tw̥í:f/ /mær̥tw̥í:v/ /mær̥tw̥í:ver/

In anger spraoke[bewirk]

[1]