wief

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

wief ó (Nederlands: wijf)

• Mofers: wie~f (wie~ver, wie\fke)

Verbuging

wiever, wiefke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wief ó /wí:f/

1. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur vrouw
2. (ajerwèts) 'n getrouwdje vrouw

Aafbraeking

• wief

Aafleijinge

• verwieve, wievelik
• wievervouk
• aadwieverbal, aajwieverkal, baedelwief, mertwief, waswief

Verwantje wäörd

• hieëp, vrouw, vrouwmis

Zagswies

• Me kan baeter op 'ne korf vluue passen es op e gek wief: Dóm of gekke vrouwluuj zeen ónberaekenbaar.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wief		wiever
	IPA	/wí:f/	/wí:v/	/wí:ver/
dim.	sjrif	wiefke	wiefken	wiefkes
	IPA	/wì:fkʲe/	/wì:fkʲen/	/wì:fkʲes/	/wì:fkʲez/
dat.	sjrif	wief		wiever
	IPA	/wí:f/	/wí:v/	/wí:ver/

In anger spraoke

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: wief
• Ingels: wife
• Nederlandjs: wijf ó
• Pruus: Weib ó