Naar inhoud springen

neervèt

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

neervèt ó /nè:rve̞t/

  1. 't vèt waefsel rónjelómme nere veur die te besjerme
    't Neervèt van sjäöp en rinjer wuuert gebroek veur talk van te make.
Aafbraeking
  • neer-vèt
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif neervèt
IPA /nè:rve̞t/ /nè:rve̞d/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif neervèt
IPA /nè:rve̞t/ /nè:rve̞d/

In anger spraoke

[bewirk]