normaal

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

normaal /nɒ́r'mà:l/

  1. es naom denendj
  2. (synoniem) anger waord veur gewuuen
Aafbraeking
  • nor-maal
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif normale normalen normaal normaal normaal normaal normaalt
IPA /nɒ́r'mà:lə/ /nɒ́r'mà:lən/ /nɒ́r'mà:l/ /nɒ́r'mà:l/ /nɒ́r'mà:l/ /nɒ́r'mà:l/ /nɒ́r'mà:l̥t/ /nɒ́r'mà:ld/
kómparatief sjrif normaaldere normaalderen normaalder normaalder normaalder normaalder normaaldert
IPA /nɒ́r'mà:ldərə/ /nɒ́r'mà:ldərən/ /nɒ́r'mà:ldər/ /nɒ́r'mà:ldər/ /nɒ́r'mà:ldər/ /nɒ́r'mà:ldər/ /nɒ́r'mà:ldər̥t/ /nɒ́r'mà:ldərd/
superlatief sjrif normaalste normaalsten normaalste normaalste normaalste normaalste normaalste
IPA /nɒ́r'mà:l̥stə/ /nɒ́r'mà:l̥stən/ /nɒ́r'mà:l̥stə/ /nɒ́r'mà:l̥stə/ /nɒ́r'mà:l̥stə/ /nɒ́r'mà:l̥stə/ /nɒ́r'mà:l̥stə/
partitief sjrif normaals
IPA /nɒ́r'mà:l̥s/ /nɒ́r'mà:lz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) normaals (toe) (wie) normaaltj (geer)
IPA /wì: nɒ́r'mà:l̥s tú:/ /wì: nɒ́r'mà:ʎ̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) normaalders (toe) (wie) normaaldertj (geer)
IPA /wì: nɒ́r'mà:ldər̥s tú:/ /wì: nɒ́r'mà:ldər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

normaal /nɒ́r'mà:l/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
    Normaal kómme die men oppertied; ich weit onneet wo die gebleve zeen.
Aafbraeking
  • nor-maal

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif normaal
IPA /nɒ́r'mà:l/
kómparatief sjrif normaalder
IPA /nɒ́r'mà:ldər/
superlatief sjrif normaalste
IPA /nɒ́r'mà:l̥stə/