oceaan

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

oceaan m /ó:sə̽'jà:n/ o~səjaa\n

1. (topografie) 'ne groeate zieë tösse werrelddeil in, 't gehieël van aaneingeslaote water oppe aerd

Aafbraeking

• o-ce-aan

Aafleijinge

• Oceanië
• Atlantischen Oceaan, Indischen Oceaan

Verwantje wäörd

• Stil Zuudzieë

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	oceaan		oceane	oceanen
	IPA	/ó:sə̽'jà:n/		/ó:sə̽'já:nə/	/ó:sə̽'já:nən/
dim.	sjrif	oceaenke	oceaenken	oceaenkes
	IPA	/ó:sə̽'jɛ̀:n̥kʲe/	/ó:sə̽'jɛ̀:n̥kʲen/	/ó:sə̽'jɛ̀:n̥kʲes/	/ó:sə̽'jɛ̀:n̥kʲez/
dat.	sjrif	oceaan		oceane	oceanen
	IPA	/ó:sə̽'jà:n/		/ó:sə̽'já:nə/	/ó:sə̽'já:nən/

In anger spraoke

Fins: valtameri Frans: océan m Galicisch: océano m Grieks (nuuj): ωκεανός(el:) m Ieslandjs: úthaf(is:) ó Ingels: ocean(en:) Japans: 大洋(ja:), 大海(ja:), 洋(ja:)

Koreaans: 바다(ko:) Nederlandjs: oceaan g Pruus: Ozean m Spaans: océano m Viëtnamees: đại dương(vi:), dương(vi:) Zweeds: ocean g