Naar inhoud springen

oermaeker

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oermaeker m /ù:rmɛ́:kʲer/

  1. emes dae ermbandjsoeren en klokke maak veur zie werk
    Ich mót nans nao d'n oermaeker gaon, went dae wiezer is aafgebraoke.
Aafbraeking
  • oer-mae-ker
Synoniem
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oermaeker oermaekers
IPA /ù:rmɛ́:kʲer/ /ù:rmɛ́:kʲer̥s/ /ù:rmɛ́:kʲerz/
dim. sjrif oermaekerke oermaekerken oermaekerkes
IPA /ù:rmɛ́:kʲe̽r̥kʲe/ /ù:rmɛ́:kʲe̽r̥kʲen/ /ù:rmɛ́:kʲe̽r̥kʲes/ /ù:rmɛ́:kʲe̽r̥kʲez/
dat. sjrif oermaeker oermaekers
IPA /ù:rmɛ́:kʲer/ /ù:rmɛ́:kʲer̥s/ /ù:rmɛ́:kʲerz/

In anger spraoke

[bewirk]