oetsjeijing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

oetsjeijing v /ú:tʃɛ̀jɪŋ/

  1. de hanjeling van 't oetsjeien aan get, 't nimmieë doorgaon mit get (wie 'n reis of de verkoup van e perduk)
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief oetsjeiïng of oetsjeiing.

Aafbraeking
  • oet-sjei-jing
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oetsjeijing oetsjeijinge oetsjeijingen
IPA /ú:tʃɛ̀jɪŋ/ /ú:tʃɛ̀jɪŋe/ /ú:tʃɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif oetsjeijingske oetsjeijingsken oetsjeijingskes
IPA /ú:tʃɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ú:tʃɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ú:tʃɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ú:tʃɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]