oorlog

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

oorlog m /ó:rlɒx/

  1. 'ne gewäöpendje stried tösse twieë of mieë bevölkingsgroeppen of lenjer dae samegeit mit geweldj
Aafbraeking
  • oor-log
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dan is 't oorlog!

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oorlog oorloge oorlogen
IPA /ó:rlɒx/ /ó:rlɒɣ/ /ó:rló:ɣə/ /ó:rló:ɣən/
dim. sjrif oorlögske oorlögsken oorlögskes
IPA /ó:rløxskə/ /ó:rløxskən/ /ó:rløxskəs/ /ó:rløxskəz/
dat. sjrif oorlog oorloge oorlogen
IPA /ó:rlɒx/ /ó:rlɒɣ/ /ó:rló:ɣə/ /ó:rló:ɣən/
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op en ouch gènnen toean veure twieëdje lèttergreep vanne mieëvaadsvorm.

In anger spraoke[bewirk]


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

oorlog g

  1. oorlog

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: oorlog oorlogen
dim.: oorlogje oorlogjes