pakkenoeate

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pakkenoeate mv /pakə'nùä̯tə/

  1. van al aan dinger die en gerei det me mit mót sleipe; oetgebrèdje begaasj
Aafbraeking
  • pak-ke-noea-te
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich de pakkenoeate biejein rape: alles biejein ligke waat me mit mót numme
  • de pakkenoeaten inpakke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pakkenoeate pakkenoeaten
IPA /pakə'nùä̯tə/ /pakə'nùä̯tən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]