Naar inhoud springen

pakkenoeate

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

pakkenoeate mv /pakə'nùä̯tə/

  1. van al aan dinger die en gerei det me mit mót sleipe; oetgebrèdje begaasj
Aafbraeking
  • pak-ke-noea-te
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich de pakkenoeate biejein rape: alles biejein ligke waat me mit mót numme
  • de pakkenoeaten inpakke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pakkenoeate pakkenoeaten
IPA /pakə'nùä̯tə/ /pakə'nùä̯tən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]