palaver

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

palaver m /pa̽'lá:vər/

  1. 'n bespraeking die hieël lang doert
Aafbraeking
  • pa-la-ver
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif palaver
IPA /pa̽'lá:vər/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif palaver
IPA /pa̽'lá:vər/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

palaver /pa̽'lá:vər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van palavere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van palavere
Aafbraeking
  • pa-la-ver