pauk

pauke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pauk v /pɒ̀u̯k/

1. (meziek) 'n groeate, verstumbaar kaeteltróm wie bieje fómfaar

Aafbraeking

• pauk

Verwantje wäörd

• tróm

Aafleijinge

• paukeslaag, pauketróm

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pauk		pauke	pauken
	IPA	/pɒ̀u̯k/	/pɒ̀u̯g/	/pɒ̀u̯kə/	/pɒ̀u̯kən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

• Frans: timbale v
• Ingels: timpani
• Nederlandjs: pauk g
• Pruus: Pauke v
• Spaans: timbal m, témpano m
• Zweeds: timpani g