Naar inhoud springen

perceel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

perceel ó /pǽr̥'sè:l/

  1. e stök gróndj det richterlik ei gehieël is en óngere zelvendjen eigenieër vèltj
    Die höbbe zich oppe nuje kirkhaof e perceel gekoch veur zich 'n hoes op te boewe.
Aafbraeking
  • per-ceel
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif perceel percele percelen
IPA /pǽr̥'sè:l/ /pǽr̥'sè:le/ /pǽr̥'sè:len/
dim. sjrif perceelke perceelken perceelkes
IPA /pǽr̥'sè:l̥kʲe/ /pǽr̥'sè:l̥kʲen/ /pǽr̥'sè:l̥kʲes/ /pǽr̥'sè:l̥kʲez/
dat. sjrif perceel percele percelen
IPA /pǽr̥'sè:l/ /pǽr̥'sè:le/ /pǽr̥'sè:len/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif perceel perceele perceelen
IPA /pǽr̥'sè:l/ /pǽr̥'sé:le/ /pǽr̥'sé:len/
dim. sjrif perceelke perceelken perceelkes
IPA /pǽr̥'sè:l̥kʲe/ /pǽr̥'sè:l̥kʲen/ /pǽr̥'sè:l̥kʲes/ /pǽr̥'sè:l̥kʲez/
dat. sjrif perceel perceele perceelen
IPA /pǽr̥'sè:l/ /pǽr̥'sé:le/ /pǽr̥'sé:len/

In anger spraoke

[bewirk]