plankton

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

plankton m /pl̥áŋ̊ktɒ̀n/

1. (laeveslieër) 't gehieël van klein organismes die in 't water drieve

Aafbraeking

• plank-ton

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plankton		—
	IPA	/pl̥áŋ̊ktɒ̀n/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	plankton		—
	IPA	/pl̥áŋ̊ktɒ̀n/		—

In anger spraoke

Fins: keijusto Frans: plancton m Ieslandjs: svif(is:) ó Ingels: plankton

Nederlandjs: plankton ó Pruus: Plankton ó Spaans: plancton m Zweeds: plankton ó