plaog
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
plaog v /pl̥ɒ̀:x/
- 'n gebeurtenis wo väöl luuj las van höbbe, wie 'n krenkdje, meis veroearzaak door klein bieëster
- 't zich boetespäörig oetspreie van ónkroed
- 'n krenkdje die veurkwaam bie verke; de verke waerdje blaw en gónge jage. Me deej 'm in 'n oear sniejen of e deil vanne stert aaf; es de verke bloodje, euverlaefdje die 't. De krenkdje kwaam veur bie verke die good gevoord wore, meh te flot aanlepe.
- Aafbraeking
- plaog
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | plaog | plaoge | plaogen | |
| IPA | /pl̥ɒ̀:x/ | /pl̥ɒ̀:ɣ/ | /pl̥ɒ̀:ɣə/ | /pl̥ɒ̀:ɣən/ | |
| dim. | sjrif | pläögske | pläögsken | pläögskes | |
| IPA | /pl̥œ̀:çskʲe/ | /pl̥œ̀:çskʲen/ | /pl̥œ̀:çskʲes/ | /pl̥œ̀:çskʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Frans: plaie v, peste v
- Ingels: plague
- Nederlandjs: plaag g
- Pruus: Plage v
- Spaans: plaga v
- Zweeds: plåga g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
plaog /pl̥ɒ̀:x/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van plaoge
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van plaoge
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van plaoge
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van plaoge
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van plaoge
- Aafbraeking
- plaog
- Variaasje
- [5] plaogtj