plaotsj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

plaotsj v /pl̥ɒ̀:tʃ/

  1. (ajerwèts) 'n taak die door emes of get wuuert verrich
Aafbraeking
  • plaotsj
Net get anges gesjreve
Zagswies
  • Ich slaon veur det v'r ieës de plaotsje gaon oetdeile, zodet v'r neet inne knoeaj kómme mitein.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plaotsj plaotsje plaotsjen
IPA /pl̥ɒ̀:tʃ/ /pl̥ɒ̀:dʒ/ /pl̥ɒ̀:tʃə/ /pl̥ɒ̀:tʃən/
dim. sjrif pläötsjke pläötsjken pläötsjkes
IPA /pl̥œ̀:tʃkʲe/ /pl̥œ̀:tʃkʲen/ /pl̥œ̀:tʃkʲes/ /pl̥œ̀:tʃkʲez/