platsj

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Biewaord[bewirk]

platsj (Nederlands: pardoes)

Sinnenieme

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

platsj m (Nederlands: moeras, plas)

Sinnenieme
Verwantje wäörd
Verbuging

platsje, pletsjke


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

platsj /pl̥atʃ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van platsje
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van platsje
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van platsje
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van platsje
  5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van platsje
  6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van platsje
Aafbraeking
  • platsj
Variaasje