Naar inhoud springen

plectrum

Van Wiktionary

plectrums

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

plectrum m /pl̥ækʲtr̥əm/

  1. (meziek) e klei plaetje van plestiek, metaal of ivoor womit me de snaore van 'n gitaar (of 'n anger snaorinsterment) aan kan slaon
Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: dae plectrum.

Aafbraeking
  • plec-trum
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plectrum plectrums
IPA /pl̥ækʲtr̥əm/ /pl̥ækʲtr̥əm̥s/ /pl̥ækʲtr̥əmz/
dim. sjrif plectrumke plectrumken plectrumkes
IPA /pl̥ækʲtr̥ø̽m̥kə/ /pl̥ækʲtr̥ø̽m̥kən/ /pl̥ækʲtr̥ø̽m̥kəs/ /pl̥ækʲtr̥ø̽m̥kəz/
dat. sjrif plectrum plectrums
IPA /pl̥ækʲtr̥əm/ /pl̥ækʲtr̥əm̥s/ /pl̥ækʲtr̥əmz/

In anger spraoke

[bewirk]