polis

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

polis m /pó:lɪs/

  1. 'n rechsgeljige sjriftelike vasligking van 'n euvereinkóms (wie van 'n verzekering die m'n aangeit)
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief poles.

Aafbraeking
  • po-lis
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif polis polisse polissen
IPA /pó:lɪs/ /pó:lɪz/ /pó:lɪ̽se/ /pó:lɪ̽sen/
dim. sjrif peuliske peulisken peuliskes
IPA /pǿ:lɪ̽skʲe/ /pǿ:lɪ̽skʲen/ /pǿ:lɪ̽skʲes/ /pǿ:lɪ̽skʲez/
dat. sjrif polis polisse polissen
IPA /pó:lɪs/ /pó:lɪz/ /pó:lɪ̽se/ /pó:lɪ̽sen/

In anger spraoke[bewirk]