Naar inhoud springen

puine

Van Wiktionary

puine

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

puine mv /pœ́i̯ne/

  1. (plantje) Elymus repens: 'n graassaort die wuuert gezeen es ónkroed
    Det is gei graas; det zeen puine.
Aafbraeking
  • pui-ne
Synoniem
Verwantje wäörd
Zagswies
  • puine sjödde: de puine vannen akker eweghaole
    Vreuger wie de luuj nag puine móste sjödde; hoch, det waas zwaor werk!

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif puine puinen
IPA /pœ́i̯ne/ /pœ́i̯nen/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]