raekel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

raekel m /rɛ̀:kʲel/

  1. (bieëster) 't menke van e (betrèkkelik) klei bieës, wie van 'ne knien, 'nen hóndj, 'ne vós of 'ne wouf
  2. (euverdrechtelik) 'ne jóng dae hieël vrek is
Aafbraeking
  • rae-kel
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif raekel raekels
IPA /rɛ̀:kʲel/ /rɛ̀:kʲel̥s/ /rɛ̀:kʲelz/
dim. sjrif raekelke raekelken raekelkes
IPA /rɛ̀:kʲe̽l̥kʲe/ /rɛ̀:kʲe̽l̥kʲen/ /rɛ̀:kʲe̽l̥kʲes/ /rɛ̀:kʲe̽l̥kʲez/
dat. sjrif raekel raekels
IPA /rɛ̀:kʲel/ /rɛ̀:kʲel̥s/ /rɛ̀:kʲelz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]