rem

'n rem op e fietsjeraad

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rem v /ræ̀m/

1. e mechanisme veur e veurtuug lansamer te laote gaon of nag waal gans te laoten oetsjeie mit vare (toet stilstandj laote kómme)

Aafbraeking

• rem

Synoniem

• brems

Aafleijinge

• remme
• remblok, remkabel, remleech, remspaor
• bandjrem, handjrem

Zagswies

• oppe rem traeje
  1. (lètterlik) aafremme dore rem in te duje
  2. (euverdrechtelik) röstiger aan doon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rem		remme	remmen
	IPA	/ræ̀m/		/rǽme/	/rǽmen/
dim.	sjrif	remke	remken	remkes
	IPA	/ræ̀m̥kʲe/	/ræ̀m̥kʲen/	/ræ̀m̥kʲes/	/ræ̀m̥kʲez/

In anger spraoke

• Frans: frein m
• Ieslandjs: bremsa^(is:) v
• Ingels: brake
• Nederlandjs: rem g
• Pruus: Bremse v
• Spaans: freno m
• Viëtnamees: phanh^(vi:)
• Zweeds: broms g

Wirkwaord

Neet-lemma

rem /ræ̀m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van remme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van remme

Aafbraeking

• rem