remmel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

remmel m /rǽmel/

  1. (bieëster) 'ne manneliken haas
  2. (euverdrechtelik) 'nen ónbetroewbare manskaerel
  3. slechten, ónvröchbare gróndj
    Det is dao remmel van gróndj; dao is nieks van aaf te haole.
Aafbraeking
  • rem-mel
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Zagswies
  • 'ne remmel te min höbbe (naodrök op min): neet good bie verstandj zeen

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif remmel remmele remmelen
IPA /rǽmel/ /rǽme̽le/ /rǽme̽len/
dim. sjrif remmelke remmelken remmelkes
IPA /rǽme̽l̥kʲe/ /rǽme̽l̥kʲen/ /rǽme̽l̥kʲes/ /rǽme̽l̥kʲez/
dat. sjrif remmel remmele remmelen
IPA /rǽmel/ /rǽme̽le/ /rǽme̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]