revel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

revel m /ré:vel/

  1. euverdreve wildj gedraag (wie van kinjer)
    Sjei oet mit dae revel; dalik brik geer mich 't glaaswerk.
Aafbraeking
  • re-vel
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif revel
IPA /ré:vel/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif revel
IPA /ré:vel/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

revele /ré:ve̽le/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van revele
Aafbraeking
  • re-ve-le