Naar inhoud springen

ruun

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ruun m /rʉ̜̀:n/

  1. (bieëster) 'ne kestreerdjen hings
    Dae ruun löp inne wei en gebieërt nag nimmieë nao die maer.
  2. (euverdrechtelik) emes dae zich hieël roew of wildj gedreg
Aafbraeking
  • ruun
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruun rune runen
IPA /rʉ̜̀:n/ /rʉ̜́:nə/ /rʉ̜́:nən/
dim. sjrif ruunke ruunken ruunkes
IPA /rʉ̜̀:n̥kə/ /rʉ̜̀:n̥kən/ /rʉ̜̀:n̥kəs/ /rʉ̜̀:n̥kəz/
dat. sjrif ruun rune runen
IPA /rʉ̜̀:n/ /rʉ̜́:nə/ /rʉ̜́:nən/

In anger spraoke

[bewirk]