ruzel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ruzel m /rʉ̜́:zəl/

  1. d'n toestandj (döks op semmelik vaste tiejen in 't jaor) det bieëster de haor of vaere verleze
Aafbraeking
  • ru-zel
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ane ruzel zeen: in sterke maot vaeren of haor verleze

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruzel
IPA /rʉ̜́:zəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ruzel
IPA /rʉ̜́:zəl/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ruzel /rʉ̜́:zəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ruzele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ruzele
Aafbraeking
  • ru-zel