sabel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
sabel m /sá:bəl/
- e slaag- en staekwaope mit e gebaogen, einziejig mets det gebroek waerde bieje cavallerie
- Aafbraeking
- sa-bel
- Zagswies
- De kómmendant en alle offesere vanne sjötterie dragen 'ne sabel.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | sabel | sabels | ||
| IPA | /sá:bəl/ | /sá:bəl̥s/ | /sá:bəlz/ | ||
| dim. | sjrif | saebelke | saebelken | saebelkes | |
| IPA | /sɛ́:be̽l̥kʲe/ | /sɛ́:be̽l̥kʲen/ | /sɛ́:be̽l̥kʲes/ | /sɛ́:be̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | sabel | sabels | ||
| IPA | /sá:bəl/ | /sá:bəl̥s/ | /sá:bəlz/ | ||