Naar inhoud springen

segeunder

Van Wiktionary

segeunders [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

segeunder m /sə'ɣø̀:ndər/

  1. emes van 't Roma- of 't Sintivouk, waat róndjtrèk in 'ne woonwage
  2. (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) emes dae ónverzörg oetzuutj
    Jos, mit die haor zuus te-n oet wie 'ne segeunder.
Aafbraeking
  • se-geun-der
Variaasje
Aafleijinge
Zagswies
  • Segeunders staon neet hoeag in 't aanzeen, óm die trèkke róndj en blieve neet op 't kamp. Ze zagten altied: "Gooj segeunders make meziek; de slechte doon nieks es sjoeppen en luuj bezeike.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif segeunder segeunders
IPA /sə'ɣø̀:ndər/ /sə'ɣø̀:ndər̥s/ /sə'ɣø̀:ndərz/
dim. sjrif segeunderke segeunderken segeunderkes
IPA /sə'ɣø̀:ndə̽r̥kə/ /sə'ɣø̀:ndə̽r̥kən/ /sə'ɣø̀:ndə̽r̥kəs/ /sə'ɣø̀:ndə̽r̥kəz/
dat. sjrif segeunder segeunders
IPA /sə'ɣø̀:ndər/ /sə'ɣø̀:ndər̥s/ /sə'ɣø̀:ndərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk