Naar inhoud springen

sjarm

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjarm m /ʃàrm/

  1. de bezónjer eigesjappe van 'ne miens wodoor d'r vruntjelik en aangenaam gevónje wuuert
Aafbraeking
  • sjarm
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • al zien sjarmen inne stried goeaje: zich volstenjig inzitte veur e zeker inj te behaole

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjarm sjarme sjarmen
IPA /ʃàrm/ /ʃármə/ /ʃármən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjarm sjarme sjarmen
IPA /ʃàrm/ /ʃármə/ /ʃármən/

In anger spraoke

[bewirk]