sjarm
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
sjarm m /ʃàrm/
- de bezónjer eigesjappe van 'ne miens wodoor d'r vruntjelik en aangenaam gevónje wuuert
- Aafbraeking
- sjarm
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- al zien sjarmen inne stried goeaje: zich volstenjig inzitte veur e zeker inj te behaole
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | sjarm | sjarme | sjarmen | |
| IPA | /ʃàrm/ | /ʃármə/ | /ʃármən/ | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | sjarm | sjarme | sjarmen | |
| IPA | /ʃàrm/ | /ʃármə/ | /ʃármən/ | ||