Naar inhoud springen

sjeem

Van Wiktionary

sjeem [2] oppe moer

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjeem v /ʃè:m/

  1. e deil in 'n ruumdje wo 't leech neet doorkump en 't duuster blief
  2. de vorm worin e lief of veurwerp, door 't leech taenge te haje, zich örges aafteikentj
  3. (euverdrechtelik) get det gooddeils de vreuger krach of waerd mis
    Dae miens is nammer 'n sjeem van waat t'r waas.
  4. (euverdrechtelik) (ajerwèts) e veurteiken det emes engstig maak
Aafbraeking
  • sjeem
Variaasje
Verwantje wäörd
Zagswies
  • bie emes inne sjeem kómme te staon: overtroffe waere door emes
  • Die waat neet taenge de zón kónne, mótte zich inne sjeem gaon zitte.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjeem sjeem
IPA /ʃè:m/ /ʃè:m/
dim. sjrif sjeemke sjeemken sjeemkes
IPA /ʃè:m̥kʲe/ /ʃè:m̥kʲen/ /ʃè:m̥kʲes/ /ʃè:m̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjeem /ʃè:m/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van sjeem
Aafbraeking
  • sjeem