sjendaal

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjendaal ó /ʃən'dà:l/

  1. 'n zaak die emes in opspraok bringk en wobie luuj van sjanj spraeke
  2. (euverdrechtelik) emes dae zich hieël erg aanstèltj
  3. (synoniem) (euverdrechtelik) (humoristisch) anger waord veur sendaal
    Dao geis toch zeker neet op sjendale nao de kirk!
Aafbraeking
  • sjen-daal
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • get e groeat sjendaal vinje
  • veur sjendaal loupe
  • veur sjendaal d'rop staon (aksent op d'rop): ónakseptabel geklèdj zeen

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjendaal sjendale sjendalen
IPA /ʃən'dà:l/ /ʃən'dà:lə/ /ʃən'dà:lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjendaal sjendale sjendalen
IPA /ʃən'dà:l/ /ʃən'dà:lə/ /ʃən'dà:lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjendaal /ʃən'dà:l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjendale
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjendale
Aafbraeking
  • sjen-daal