sjendaal

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjendaal ó /ʃən'dà:l/

1. 'n zaak die emes in opspraok bringk en wobie luuj van sjanj spraeke
2. (euverdrechtelik) emes dae zich hieël erg aanstèltj
3. (synoniem) (euverdrechtelik) (humoristisch) anger waord veur sendaal

   Dao geis toch zeker neet op sjendale nao de kirk!

Aafbraeking

• sjen-daal

Net get anges gesjreve

• sendaal

Aafleijinge

• sjendale, sjendalig

Verwantje wäörd

• sjanj, sjantje

Zagswies

• get e groeat sjendaal vinje
• veur sjendaal loupe
• veur sjendaal d'rop staon (aksent op d'rop): ónakseptabel geklèdj zeen

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjendaal		sjendale	sjendalen
	IPA	/ʃən'dà:l/		/ʃən'dà:lə/	/ʃən'dà:lən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	sjendaal		sjendale	sjendalen
	IPA	/ʃən'dà:l/		/ʃən'dà:lə/	/ʃən'dà:lən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: scandale m
• Ieslandjs: bömmer^(is:) m
• Ingels: scandal
• Japans: 事件^(ja:)
• Nederlandjs: schandaal ó
• Pruus: Skandal m
• Spaans: escándalo m
• Zweeds: skandal g

Wirkwaord

Neet-lemma

sjendaal /ʃən'dà:l/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjendale
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjendale

Aafbraeking

• sjen-daal