sjiel

Van Wiktionary

sjiel

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjiel m /ʃìl/

  1. 'n netuurlike stóf die veural besteit oet natriumnitraat en gebroek woort es mèsstóf
Aafbraeking
  • sjiel
Zagswies
  • Doe mós nag get sjiel euver det landj goeaje.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjiel
IPA /ʃìl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjiel
IPA /ʃìl/

In anger spraoke[bewirk]