sjilletien

Van Wiktionary

oetkaoke van knäök veur sjilletien te kriege

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjilletien m /ʃɪ̀le̽'tìn/

  1. (aeteswaar) 'n kwebbelige, aetbaar stóf, gemaak door 't oetkaoke van knäök, hoed of knorch van bieëster, det me kan gebroeken es liem of es bindjmiddel veur aeteswaar
Raod

't Waord sjilletien haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorte sjilletien.

Aafbraeking
  • sjil-le-tien
Variaasje
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Vröchte kóns se good in sjilletien beware.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjilletien
IPA /ʃɪ̀le̽'tìn/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjilletien
IPA /ʃɪ̀le̽'tìn/

In anger spraoke[bewirk]