Naar inhoud springen

sjrapnel

Van Wiktionary

'n opgesneje sjrapnel [1] mit keugel d'rin

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjrapnel v /ʃrap'n̥æ̀l/

  1. e lankwerpig smietsel det gevöldj is mit springstóf en keugel, naegel of sjrot, zodet 't zoväöl wie meugelik slachoffers maak wen 't ómplóf inne buurt van miense
  2. (euverdrechtelik) 'n lieëlike vrouw
Aafbraeking
  • sjrap-nel
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Ingels: shrapnel.
  • Of de euverdrechtelike beteikenis verbandj hèltj mitte muniesje of mitte veurnaam "Nel" is neet bekindj.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjrapnel sjrapnelle sjrapnellen
IPA /ʃrap'n̥æ̀l/ /ʃrap'n̥ǽle/ /ʃrap'n̥ǽlen/
dim. sjrif sjrapnelke sjrapnelken sjrapnelkes
IPA /ʃrap'n̥æ̀l̥kʲe/ /ʃrap'n̥æ̀l̥kʲen/ /ʃrap'n̥æ̀l̥kʲes/ /ʃrap'n̥æ̀l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]