sloebber

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sloebber m /sl̥ubər/

  1. emes dae ermujjig tuintj en mit waem me kómpasje haet
  2. (landjboew) voor det bieëster slurpendj vraete
    Det verke zat zich dae ganse sloebber in eine kieër d'rin.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief sloeber.

Aafbraeking
  • sloeb-ber
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sloebber sloebbers
IPA /sl̥ubər/ /sl̥ubər̥s/ /sl̥ubərz/
dim. sjrif sluubberke sluubberken sluubberkes
IPA /sl̥ʉ̜bə̽r̥kə/ /sl̥ʉ̜bə̽r̥kən/ /sl̥ʉ̜bə̽r̥kəs/ /sl̥ʉ̜bə̽r̥kəz/
dat. sjrif sloebber sloebbers
IPA /sl̥ubər/ /sl̥ubər̥s/ /sl̥ubərz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sloebber /sl̥ubər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sloebbere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sloebbere
Aafbraeking
  • sloeb-ber