snabbeltje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

snabbeltje ó /sn̥abə̽ʎ̥cə/

  1. e kort, gesjreve stökske reklaam veur hanjel, deensverlening of kóntak aan te bejen of te vraoge, zoeawaal in tiedssjrifter es op 't internèt
Aafbraeking
  • snab-bel-tje
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Nederlandjs (d'n umlaut óntbrik).

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snabbeltje snabbeltjen snabbeltjes
IPA /sn̥abə̽ʎ̥cə/ /sn̥abə̽ʎ̥cən/ /sn̥abə̽ʎ̥cəs/ /sn̥abə̽ʎ̥cəz/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif snabbeltje snabbeltjen snabbeltjes
IPA /sn̥abə̽ʎ̥cə/ /sn̥abə̽ʎ̥cən/ /sn̥abə̽ʎ̥cəs/ /sn̥abə̽ʎ̥cəz/

In anger spraoke[bewirk]